Codzienne życie i postępowanie współczesnej kobiety ukazuje, jak wiele nowego jest w jej osobowości, począwszy od rodzaju jej zajęć, zainteresowań, uczuć i ideałów. Pamiętniki i wypowiedzi dzisiejszych niewiast przedstawiają również zmianę poglądów pań na sprawy miłości, której wartość, potrzeby i oczekiwania bardzo się różnią od poglądów ich babek z XIX wieku.
Kobieta dzisiejsza oczekuje od współczesnego mężczyzny zupełnie innego, nowego podejścia do siebie, zgodnie z jej nową jakością wewnętrzną, zgodnie z jej nowymi potrzebami i oczekiwaniami. Tymczasem współczesny mężczyzna bardzo często odnosi się do kobiety w sposób tradycyjny, żeby nie powiedzieć wsteczny. Tenże sam mężczyzna oczekuje z kolei od kobiety także specyficznego doń podejścia, na ogół „typowo kobiecego”. Te istotne przemiany, te nowe wartości są prawdziwym dobrodziejstwem, ale też komplikują one wzajemne współżycie dwojga, wnosząc w życie codzienne, oprócz blasków, także poważne cienie. Dotychczas bowiem przez cale lata określano dokładnie, co przystoi kobiecie, a co mężczyźnie. Bardzo wyraźne rozgraniczenie między płciami decydowało w sposób zasadniczy o wzorach postępowania kobiety i mężczyzny, a więc płeć człowieka stawała się wyznacznikiem jego miejsca w społeczeństwie i nor-
mowała rodzaje pełnionych obowiązków i przywilejów.