Przyczyny konfliktów

Zacznijmy od spraw najprostszych, a więc stwierdzenia, że do podstawoWych cech ułatwiających współżycie ludzi niezmiennie należą: upjrzefj- mość, grzeczność, wyrozumiałość, tkliwość, serr deczność, szacunek. Utrudniają zaś i komplikują współżycie: egoizm, egocentryzm, drobiazgowość, ponuractwo, malkontenctwo itp. Te negatywne cechy burzące harmonię współżycia pary występują, często nawet nie w swojej krańcowej i ostrej postaci, ale i* tak dostatecznie destrukcyjnie wpływają na koegzystencję dwojga ludzi. Na przykład w codziennym pożyciu małżeńskim i sprawach erotycznych zbyt często miewamy do czynienia z „zamaskowanym” nieuświadomionym sobie przez ludzi egoizmem. Ten egoizm w miłości i wspólnym, życiu polega nie tylko na otwartym udokumentowaniu, ze jeden z partnerów nie jest w stanie dać tego, do czego przez zawarcie małżeństwa czy innego związku się zobowiązał, ale także na tym, iż nie chce lu{) nie stara się dać wszystkiego co może, a czego druga strona od niego oczekuje. Przykładów takiego postępowania można dać wiele, choćby dbałość jednego z partnerów (najczęściej mężczyzny) wyłącznie o własne przeżycie kóńcowego aktu płciowego, uczynienie ze swojej miłości niewoli dla partnera lub przyjęcie postawy jako „przedmiotu” uczuć współmałżonka. Także pozornie niegroźna drobiazgowdść jednego z partnerów i brak umiejętności różnicowania spraw małych i nieistotnych od problemów ważnych prowadzi często do powstawania u drugiej osoby uczucia – oburzenia, zmęczenia i poczucia krzywdy, które są tym silniejsze, im częściej wypominania partnera oparte są jedynie na domysłach i przesadnych podejrzeniach.