Pedagogika i psychologia są zgodne co do tego, że nie ma innej drogi postępowania, jak okazanie zaufania swoim dzieciom, a także nawiązanie z nimi prawdziwego dialogu, aby miały poczucie, że ich poglądy i uczucia traktowane są przez dorosłych poważnie, a żywo zajmujące ich sprawy można bez żadnych obaw przedyskutować w rodzinnym domu. Dlatego też wspaniale jest, jeżeli zakochany nastolatek czy dorastająca dziewczyna szukają u nas zrozumienia, mówią o swoich przeżyciach, zwierzają się. Trzeba się wówczas postarać zrozumieć młodych, choć nie zawsze aprobuje się i wybór i tę — naszym zdaniem — przedwczesną adorację. Nie można lekceważyć ich uczuć, a warto poważnie i uważnie słuchać, doradzać życzliwie, nie natrętnie. Cenną umiejętnością jest tu właściwe prowadzenie rozmów z dzieckiem już we wczesnej fazie jego dorastania, kiedy to w organizmie człowieka zachodzą gwałtowne zmiany, kiedy młodociani potrzebują rad i wskazówek, oczekując ich właśnie od najbliższych — od matki i ojca. Bardzo ważne są rzeczowe odpowiedzi rodziców na pytania dziecka w sprawach płci, problemów seksualnych i miłosnych. Te życzliwe mądre rozmowy rodziców z dzieckiem potrzebne są również w okresie jego pierwszych związków uczuciowych. Od tego, jak przebiegać będzie ta nasza wspólna z dzieckiem intymna rozmowa o jego pierwszej miłości, zależeć będzie przecież wzajemny stosunek w przyszłości. Poznanie przez rodziców świata przeżyć emocjonalnych dzieci, dotarcie do przedmiotu ich trosk i niepokojów, do przyczyn ich smutku lub przygnębienia, jak również do tego, co je cieszy i sprawia przyjemność, ma istotne znaczenie w procesie zaspokajania potrzeb uczuciowych i społecznych dzieci. *
