Podkreślaliśmy już, że ten okres w życiu dziecka wymaga od rodziców szczególnej delikatności, dyskrecji i taktu. Dla – dorastającego dziecka te pierwsze porywy serca są bowiem wielkim przeżyciem, pierwszym poważniejszym uczuciowym doświadczeniem, które bardzo łatwo zwulgaryzować, zniszczyć, przekreślić nierozważnym słowem, drwiną, niedyskrecją. Dorośli bardzo często lekceważą te młodzieńcze miłości, uważając, że są one przejściowymi stanami niedojrzałej egzaltacji i nie mają większego związku z prawdziwym wyborem życiowego partnera. Zaprzepaszczają tym samym wiele szans pedagogicznych i tracą często kontakt psychiczny z własnym dzieckiem. Wcześniej mówiliśmy o skutkach tego okresu dla rozwoju uczuciowości młodych ludzi. W kochających się, mądrych rodzinach w tym właśnie -okresie zaczyna procentować wytworzony przez rodziców w domu rodzinnym pozytywny stosunek do spraw płci i poważnego traktowania związków uczuciowych między kobietą a mężczyzną, poprzez dostarczanie dziecku przez rodzinę odpowiednich wzorców takich postaw. Wzajemny stosunek rodziców do siebie, ich zgodne współżycie i atmosfera emocjonalna w rodzinie mają tu ógromne znaczenie. W tym także okresie najbardziej się sprawdza, czy rodzice potrafili wytworzyć klimat szczerości i zaufania wobec dziecka. Jeśli rodzice będą się gorszyć tym, że dorastająca córka lub syn okazują wyraźne zainteresowanie zagadnieniami seksualnymi albo osobami płći odmiennej, jeżeli będą ośmieszać dziecko ironicznymi uwagami na temat jego „sympatii” i zainteresowań — trudno im będzie uzyskać, a tym bardziej odzyskać zaufanie dziecka.
