Zwątpienie w małżeństwo

Taki też model „miłości małżeńskiej” icoraz częściej pojawia się w deklaracjach ludzi zamierzających wstąpić w związek małżeński. Ideologia rozsądnej, dojrzałej miłości przeciwstawiana jest lekkomyślnemu i ślepemu uaaudiu. Dojrzała więc miłość ma służyć dobru i szczęściu małżeństwa.
Konsekwencją dojrzałej miłości, realizującej się w związku małżeńskim, jest wzajemna akceptacja i zrozumienie współmałżonków, występujące w odniesieniu do wielu sfer współżycia. Dotyczy to akceptowania typu psychofizycznego współmałżonka, jako towarzysza życia i przyjaciela, partnera seksualnego, gospodarza czy gospodyni dounu, ojca czy matki wspólnie wychowujących dzieci itp. Jest to ważny czynnik prawidłowego rozwoju uczuć (małżeńskich i osiągnięcia małżeńskiego powodzenia, ale też i niezmiernie trudny do realizacji, nawet dla głęboko kochających się i zafascynowanych; sobą ludzi. Główną przeszkodę stanowi tutaj, dana każdemu z nas, skłonność do pochopnego wystawiania ocen, łącząca się jednocześnie z nieumiejętnością i trudnościami we wzajemnym porozumieniu się małżonków. Kiedy nas coś na przykład doraźnie złości, gdy coś nam nie odpowiada, dokucza i uwiera, to najczęściej nie sizukamy przyczyn w sobie samym, tylko wyrokujemy, że wszystkiemu jest winien nasz partner. Bez większego zastanowienia się wystawiamy mu negatywne oceny, nie umiemy spojrzeć na reakcje emocjonalne partnera, jako na ważne informacje o jego aktualnych przeżyciach.