Skutki tego są takie, że rosną nam szeregi mężczyzn, u których dominuje — mówiąc wprost — żeński pierwiastek duchowy, przeżywający frustracje, gdy wymaga się od nich samodzielnej decyzji, słabnący wewnętrznie, gdy oczekuje się stanowczości, domagający się akceptacji, czułości, delikatności, wycofujący się ze swoich stanowisk, gdy trwanie przy nich miałoby grozić samotną walką. Często tylko po mało istotnych szczegółach można rozpoznać, że jest to mężczyzna z założenia natury. Osobiście nie zachwyca mnie taki model „uwrażliwionego” nowego mężczyzny, choć może również się mylę, a ta eksplozja kobiecości stanowi właśnie naturalny trend rozwojowy będący swoistym dopełnieniem panującej przez wieki sytuacji. Może… Wydaje się, że w toku tych wszystkich przeobrażeń społeczno-obyczajowych przekształca się stopniowo także nasza psychika, powstają nowe wartości, zarówno mocne, jak i słabe strony, które preferują w tej sytuacji wyraźnie kreowanie związków miłosnych egalitarno-partnerskich. Dla wszystkich, a w szczególności dla tych, którzy dopiero rozpoczynają życie miłosne, życie małżeńskie, bardzo ważną rzeczą jest zrozumienie: na czym polega wewnętrzny rozwój współczesnego człowieka, w jak ogromnym stopniu zmienia -on wzajemne stosunki we współżyciu intymnym kobiety i mężczyzny.
