Spróbujmy trochę bardziej rozszyfrować tę lapidarną i zwartą charakterystykę dojrzałego uczucia.
Zacznijmy od przypomnienia, że w dojrzałej miłości współistnieją dwa ważne elementy:
dostrzeganie jedynej wartości, jaką jest druga osoba i jej dobro; czynnik własnej radości i szczęścia.
Kochana osoba percypowana jest w aspekcie właściwego jej piękna, przejawianego dobra, osobistego uroku i atrakcyjności. Stąd też pochodzi tendencja do ogniskowania uwagi na ukochanym partnerze; pewien stopień zawężenia myślenia i patrzenia powodujący, że nie zauważa się innych ludzi i rzeczy wokół siebie, nawet najbliższych przyjaciół czy rodziców. Przeżywane zadowolenie i satysfakcja z kontaktu z drugą osobą wywołują pragnienie bycia z nią we wszystkich możliwych sytuacjach, takich jak praca, zabawa, wspólne przeżycia estetyczne czy intelektualne. Stan ten wyraża się pragnieniem dzielenia się przyjemnymi doświadczeniami oraz wspólnym ich przeżywaniem. Ten stan promieniuje na otoczenie.
