Komis skorpion lublin

Dzięki literaturze, a w większym jeszcze stopniu za sprawą kina powstało dość powszechne przekonanie, że romantyczna miłość potrafi w wielu wypadkach czynić cuda, że namiętne i żarliwe uczucie przezwycięży wszelkie przeszkody stojące na drodze kochających się ludzi. W książkach i na filmach poznajemy najczęściej właśnie takie miłości wyjątkowe i niezwykłe, które kończą się ogromnym szczęściem kochanków lub tragedią ich życia. W literaturze popularnonaukowej tego rodzaju miłości określane są jako: książkowe, romantyczne, kinowe, niedojrzałe lub życzeniowe. Niezależnie od nazewnictwa łączy je generalnie kilka cech wspólnych, choć występujących w bardzo zróżnicowanym nasileniu. Zaliczyć do nich można: oparcie miłości na złudzeniu i marzeniach,
szukanie w uczufciu asekuracji („zdanie się na drugą osobę”), traktowanie miłości prestiżowo (np. wobec braku innych osiągnięć życiowych), widzenie uczucia jako czynnika ułatwiającego życie.
Sądzić można, że szczególnie niebezpieczna^ zwłaszcza dla ludzi młodych, może być fascynacja miłością opartą wyłącznie na złudzeniach, w których własne pragnienia rzutuje się na kochaną osobę. W takiej miłości partner wydaje się ucieleśnieniem naszych pragnień, wydaje się takim, jakim chcielibyśmy, żeby był. Miłość tę cechuje w przeważają- . cej mierze poszukiwanie ideałów, częsta mitologiza- cja, przekonanie o sile fatalizmu, oderwanie sfery uczuć od realiów normalnego życia. Partner nasz uosabia wówczas (bądź ma szanse, możliwości uosabiania) wszystkie idealne i doskonałe ‘wartości i właściwości. W tego rodzaju miłości, opartej wyłącznie na marzeniach i złudzeniach, następuje po pewnym czasie (np. po zawarciu związku małżeńskiego) okres rozczarowań związany z rozpadaniem się naszych mitów i .wyobrażeń w zetknięciu z rzeczywistym wizerunkiem wybranego partnera. Tego rodzaju rozumienie lub przeżywanie miłości charakterystyczne jest szczególnie dla pierwszego etapu rozwoju uczuć, tj. dla okresu zakochania, do którego jeszcze powrócimy.