’ Codzienne współżycie dwojga ludzi utrudnia także prosty fakt, że przecież nasz partner jest innym niż my człowiekiem, który ma inne niż my potrzeby i sposoby reakcji, a również może mieć wiele innych przyzwyczajeń i nawyków, które nie ułatwiają wspólnego życia. Wystarczy wymienić choć najbardziej typowe z nich, na przykład niekorzystne nawyki higieniczne — nieład i brud; drobne nawyki codzienne — „siedzenie zbyt długo przed lustrem”, „siedzenie z nósem w gazecie”, „zbyt długie ubieranie się”, „on stale gwiżdże”,, „wstręt do wyniesienia śmieci”; kwestie związane z. ;wypoczynkiem — „izoluje się”, „jego hobby”, „ciągle śpi”. • Wiedza o tych „przywaracłi” i odmiennościach naszego partnera, wiedza o jego innych potrzebach i sposobach reakcji uwarunkowanych jego odrębną indywidualnością znacz-nie ułatwia współżycie dwojga ludzi. Niestety, potrzeby zdobywania wiedzy psychologicznej często się dzisiaj nie docenia. Nie uczy się jej nawet w szkole. A przecież kultura zachowania się partnerów polega nie tylko na własnym opanowaniu i dostosowaniu się do danej sytuacji, ale także na umiejętności oceny zachowania się partnera i jego reakcji w określonych warunkach. Wiele konfliktów w związkach dwojga ludzi rodzi się właśnie wskutek mylnej oceny reakcji partnera, dokonywanej według własnych wzorów zachowania i według własnych potrzeb.
