Umiejętność kochania i szczęśliwego współżycia to piękna i bardzo trudna sztuka, wymagająca od człowieka ogromnej kultury i wiedzy. Właśnie kultura, będąca świadectwem myślenia człowieka, jego twórczości i umiejętności współżycia ż innymi • ludźmi, jest wyjątkowo potrzebna w delikatnej i misternej materii uczuć i ludzkiej miłości. Prosto i pięknie mówił o tych sprawach André Maurois, pisarz francuski, który twierdził, że między zakochanymi lub kochającymi się ludźmi za każdym razem, w każdej rozmowie może powstać alternatywa: albo sukces, albo ruina ich związku. Radził zawsze, aby wybierać kulturę i uprzejmość we wspólnym postępowaniu. W swoim znanym powiedzeniu: „Szczęśliwe małżeństwo — to gmach, który odbudowywać trzeba co dzień” zawarł też całą wiedzę o złożoności i kruchości uczuciowego związku , dwojga ludzi. Tę życiową mądrość francuskiego pisarza potwierdzają w całej rozciągłości uczuciowe doświadczenia ludzi i praktyka ich współżycia, wskazując, że sukces lub klęska związku zależy od wielu i to bardzo złożonych spraw, a przede wszystkim od: kultury życia uczuciowego partnerów sposobu zachowania się na co dzień Jkochają- cych się ludzi. Kultura życia uczuciowego ma ogromne znaczenie „.dla współżycia pary i właściwego rozwoju ich miłosnej więzi. W jej krąg wchodzą różnorodne sprawy dotyczące zarówno treści przeżywanych uczuć, jak i sposobu ich wyrażania. Chodzi tu między innymi o prymat uczuć wyższych nad niższymi, aby na przykład przysporzyć drugiej stronie przeżyć dodatnich, radości i aby było to naszym celem głównym nad pragnieniem uzyskania jedynie własnego zadowolenia, własnej radości (mowa tu o pragnieniach typu egoistycznego, nie uwzględniających pragnień drugiej osoby) . Postępowanie takie jest nie tylko cenną cechą, ale i ważną umiejętnością, dowodzącą wysokiej kultury człowieka.