Działalność społeczna

W Polsce akceptacja nowych form działalności społecznej i zawodowej kobiety przyszła dość łatwo. Jednakże nie wszystkie konsekwencje tego zjawiska znalazły odbicie w świadomości społeczeństwa, a różnopłaszczyznowe relacje kobiet i mężczyzn nie zostały uporządkowane. Marcin Czerwiński uważa, że zapewne większość współczesnych kobiet, chociaż ceni sobie swoją względną niezależność, to jednak oczekuje, że mąż będzie głównym żywicielem rodziny i na nim chce opierać swoje ambicje społeczne. „Sprawia to wrażenie jakby akceptowały pracę tylko jako bilet wstępu do życia społecznego i rodzaj polisy ubezpieczeniowej na wypadek klęski małżeństwa” *. Zjawisko to prawdopodobnie tłumaczy, dlacźego mimo koleżeńskości, konkurencji, a nawet zdarzających się coraz częściej zależności służbowych mężczyzn i kobiet — rytuał towarzyski i erotyczny powtarza schematy i gesty z epoki, gdy mężczyzna „zdobywał” kobietę i był pośrednikiem między nią a społeczeństwem, ^daniem Czerwińskiego ten pokutujący jeszcze rytuał obyczajowy skazany jest na zagładę.